Stageopdrachten en spannende boodschappen

Woensdag 9 april:
Vandaag weer een dag stage. We (Dewi, Emily en ik) hadden dinsdag met de directeur afgesproken dat we de leerlingen elke dag Nederlandse woordjes aan gingen leren.
De woorden die we aanlerende waren: goedemorgen, goedemiddag, goedenavond, hoe gaat het? en tot morgen. Alle leerkrachten van de school gingen ook helemaal notities maken van de les. Ze wilden zelf ook nieuwe dingen leren. Aan de kinderen te merken vonden ze het heel leuk!
Later hebben we ons voorbereid op een les en gekeken hoe de leerkracht les gaf. Daarna mochten we een tekenles geven. We gingen naambordjes maken, er zitten 55 leerlingen in de klas en die namen zijn ook al niet te makkelijk. De les was heel bijzonder, 55 leerlingen die in stilte zitten te kleuren. Ze zeiden helemaal niets! Wauw…
De leerkrachten zijn hier wel heel streng, hij werd boos omdat het niet mooi genoeg ging. Hij zei ook dat alleen de mooiste in de klas zouden worden opgehangen. Wij gaven de les, dus wij vonden dat we mochten beslissen. Ze zouden gewoon allemaal opgehangen zouden worden.
Na de les mochten we naar huis. De leerlingen en zelfs de leerkrachten zeiden: TOT MORGEN. Het klonk meer toet moergun, maar wel heel leuk dat ze het probeerden.
Na een lunch gingen we naar het weeshuis. Daar lopen we nu even stage, omdat er op de school te weinig te doen is.
Ik had klaphandjes meegenomen. Eerst moesten ze doorkrijgen wat het eigenlijk was, maar toen ze het doorhadden gingen ze er heel leuk mee spelen.
Toen de zon weer begon te schijnen gingen we naar buiten. Bij het weeshuis is een grote trampoline. Ik was met een jongetje aan het spelen Sylvester (hij is 1 jaar), op een gegeven moment begon hij heel erg te huilen. Ik tilde hem op, en 2 seconden later lag hij in mijn armen te slapen! De verzorgster zei dat ik hem maar in bed moest leggen. Ik legde Sylvester in bed en toen kreeg ik opeens een briefje in mijn handen gedrukt. De verzorgster rende lachend weg.
Op het briefje stond:
“Hi Anoc,
My name is Angela, I live in the orphanage. It is so much good for me seeing you here in Njinikom (Africa). It is a pleasure for me writing to tell you I love you and I want you to be my friend. I will please like to know your name also. The day you were here with us, was so pleasing to me to see you and Almbah. (Amber denken we) How I wish you could have time to sit with me.
God bless you and goodnight.
Your friend, Angela. “
We waren met open mond aan het lezen, ondertussen hoorden we gelach van de andere verzorgsters. Het was gelukkig tijd dus we mochten gaan, ik heb iedereen vriendelijk gedag gezegd, maar Angela was alweer gauw naar binnen gerend. We hebben allemaal erg moeten lachen om het briefje, maar het was en blijft een beetje vreemd.
We hadden weer water dus we konden douche met warm water! Heerlijk, daarna lekker film gekeken en gelezen.
Na het eten gingen we internetten. Gisteren kwam Tara met het verhaal dat ze een geit zag. Dus het is toch wel even eng om in het pikkedonker ergens te zitten. Na een tijdje hoorden we honden blaffen, wij allemaal weg rennen! Het werd na een tijdje weer stil, dus wij weer zitten. Ik had mijn zaklamp aan, op een gegeven moment zagen we een hond. Ik gillen; wij gauw achter het hek. Jacoline was zo slim om het huis in te rennen. Na heel lang wachten en er al een groepje veilig binnen was gekomen, gingen we het toch proberen. Er was geen hond te bekennen. We zijn echt een stelletje helden hier!
Donderdag 10 april
De helft van de groep voelde zich niet zo lekker, dus die bleven thuis. Ik had nog even bij het weeshuis doorgegeven dat Amber ziek was (gelukkig geen Angela gezien). Daarna door naar de school.
Toen we binnen liepen zeiden de kinderen: goedemorgen. Super leuk binnenkomen! We gingen weer een lesje Nederlands geven. De leerkrachten installeerden zich weer achterin de klas en de notitieblokjes werden gepakt. De woorden die we nu aan gingen leren waren: I’m fine, sweet dreams, goodnight, I'm a boy, I’m a girl en thank you. Het is heel leuk om die kinderen Nederlands te horen praten.
Later die dag gingen we met de kinderen tulpen maken. Grotendeels van de klas had geen schaar bij of een kapotte schaar. De leerlingen vinden het wel heel moeilijk, de leerkracht zei dat ze het moeten kunnen voor hun examen. Ze waren best lang bezig met de tulp, waardoor we maandag verder gaan met de achtergrond.
We zouden eigenlijk in de middag naar het weeshuis gaan, maar omdat Amber ziek was vroegen we aan de school of we in de middag nog een les konden geven. De leerkrachten wilden dat we een sportactiviteit gingen doen. We gingen touwspringen en voetballen. Toen we even aan het spelen waren werd het donker. We gingen nog een ander spel doen, maar toen begon het keihard te regenen! Alle kinderen naar binnen rennen en we konden weer naar huis. Het springtouw hadden we aan de directeur gegeven, dan konden de kinderen ook touwtjespringen als we er niet zijn.
In de avond gingen we eten bij de kantine. We kregen yam, dat is een soort aardappel en we kregen er een stoofpotje bij. Het was super lekker. We gingen film kijken met z’n allen. Toen de film afgelopen was, zagen we de muis weer. Wij allemaal weer gillen. Dit keer gingen we hem echt vangen! De muis rende een tas in waardoor we de tas konden pakken en de tas buiten konden zetten. De muis was weg en we gingen slapen.

Vrijdag 11 april
We hadden de groep verdeeld, 4 gingen schoonmaken en 4 gingen naar Bamenda om boodschappen te doen.
Ik ging naar Bamenda met Naomi B, Emily en Tara. Lekker heen en weer geschud kwamen we aan in Bamenda. We gingen reserveren bij het guesthouse voor de terugweg. Met 8 mandjes vol boodschappen liepen we in de winkel. Er stond een hele rij achter ons. Inkopen doen voor 8 mensen, voor 2 weken is best pittig. We hadden net te weinig geld, dus we moesten ook nog uit eigen portemonnee betalen. Daarna reden we naar de bank; geld pinnen.
Naast de bank zat een bookshop. Ik heb van mensen geld gehad om spullen te kopen voor de school of voor de kinderen. Van dat geld heb ik gekleurd papier, krijtjes en pennen gekocht.
We gingen ook nog even naar de markt om fruit en groente te kopen.
Op de terug weg kwamen we langs een soort douane. Ze leggen een touw op de grond en als je moet stoppen trekken ze hem omhoog. Toen we bijna bij het touw waren trokken ze hem opeens omhoog en de chauffeur reed door. Wij gillen. Later reden we door de bocht en er kwam een auto tegemoet en opeens vloog de deur van de tegemoetkomende auto open. Wij weer gillen, we hadden hem net ontwijkt.
Ik vond mijn broer soms eng rijden, maar ik stap nu met liefde bij mijn broer in!
Ze gaan met 100 door de bochten (bergweg). In de bochten halen ze in. Ze toeteren als ze willen dat je aan de kant gaat. Ik heb al een aantal keer met mijn handen voor mijn ogen gezeten.
We hadden melk gekocht in de supermarkt en een week eerder hadden we pannenkoekenmeel van de Albert Heijn gekocht. Dus we gingen pannenkoeken eten! Nadat iedereen weer geskyped had, gingen we een spelletje doen en daarna lekker naar bed.

Zaterdag 12 april.
We hadden even een relax dagje. Na overleg wat we zondag voor uitstapje wilde doen, gingen iedereen een beetje voor zichzelf wat doen. In de zon zitten, schoolwerk, blog schrijven, wassen of internetten. Vanavond hebben we weer een film avondje en we hopen morgen naar Lake Nyos te gaan. We hebben ook een lijst met dingen gemaakt die we willen gaan doen.

Liefs Anouk.


Geen foto’s onweer en internet lag er op eens uit.