Met de jeep en te paard de binnenlanden in - Reisverslag uit Njinikom, Kameroen van Anouk Hienekamp - WaarBenJij.nu Met de jeep en te paard de binnenlanden in - Reisverslag uit Njinikom, Kameroen van Anouk Hienekamp - WaarBenJij.nu

Met de jeep en te paard de binnenlanden in

Door: Anouk Hienekamp

Blijf op de hoogte en volg Anouk

19 Mei 2014 | Kameroen, Njinikom

Dinsdag 13 mei
Weer een dagje stage. Emily en ik hebben weer ballonen en bellenblaas mee naar school genomen. Bellenblaas vonden ze geweldig, ze gingen achter de bellen aanrennen en gingen allemaal gillen. Het was super leuk! Sommige leerkrachten gingen mee bellenblazen.

Woensdag 14 mei
In de ochtend gingen Emily, Tara en ik naar een naaister. We gingen eindelijk onze jurken laten maken! Toen we aankwamen kregen we allemaal boekjes met voorbeelden van jurken. Thuis hadden we al besloten dat we een jurkje na wilden laten maken. Ik had mijn jurkje mee genomen. We lieten het jurkje zien en daarna werden we gemeten. Ook lieten we rokken maken.
Daarna gingen we weer naar stage. Tara had besloten ook mee te komen naar school, want haar stage in het ziekenhuis vond ze niet zo leuk. In de pauze gingen we met z’n drieën bellen blazen. Weer alle kinderen gek. Het is echt super leuk om te zien dat kinderen zo blij kunnen worden. Soms wilden ze zo graag in een bel prikken dat ze elkaar omduwden en dan over elkaar heen liepen. Dus dan werd het huilen. In de middag namen we Camerica (kindje van het weeshuis) mee naar huis. Ik ging skypen met mijn moeder en toen kwam ze erbij zitten. Ze ging proberen na te praten wat wij zeiden. Daarna hadden we haar weer naar het weeshuis gebracht, met moeite, want ze rende elke keer weer het huis in.

Donderdag 15 mei
Vandaag was er geen stage. De leerlingen van klas 6 hadden examen, en dan moest het stil zijn dus heel de school was vrij.
Emily, Tara en ik hadden met een zuster afgesproken dat we naar een primitief ziekenhuis gingen. We gingen met een jeep, want de weg er naar toe was over een bergrug, en het was een zanderige weg. Het had in de avond geregend, dus het was ook een modderige weg.
De weg was super leuk, het uitzicht was super mooi. We hebben lekker zitten hobbelen in de auto toen we aankwamen in het ziekenhuisje. Het was een klein gebouw waar vrouwen kwamen om te bevallen. Tara had nog een zak kleren gegeven.
Daarna gingen we nog naar een school kijken. De andere meiden waren vorige week al geweest, dus de school kende de andere meiden nog. We moesten ons zelf voorstellen en daarna gingen de leerlingen voor ons zingen. Het was ook een hele kleine school en ze vonden het ontzettend leuk dat we waren geweest. Op de terugweg was de zon gaan schijnen, dus het uitzicht was nog mooier.
In de middag heeft iedereen aan zijn huiswerk gewerkt.

Vrijdag 16 mei
Amber, Dewi en Naomi gingen naar Bamenda voor souvenirs.
Tara en ik gingen even langs school om gewoon even te praten en even te spelen met de kinderen. Na een tijdje zeiden we tegen Annemarie dat we weg gingen. Ze wilde dat we mee gingen naar een kapper. Ze wilde ons overhalen om extension te nemen. Nou dat hoefden we allebei niet. Ze ging uitleggen wat zij met haar haar ging doen.
Daarna liep ze met ons mee naar de markt. Het is veel leuker om met een Afrikaanse naar de markt te gaan. We kregen de groentes goedkoper en ze lieten ons eten proberen. We kregen soort deegballen en soort loempia’s. Ook hebben bananen gekocht om mee te bakken. Het was een halve boom wat we mee kregen. Samen met Annemarie hebben ik het naar een taxi getild. Daarna zijn we met de spullen terug naar het huis gegaan.
Daar heerlijk in het zonnetje gelezen, huiswerk gemaakt en film gekeken. Rond zonsondergang gingen we buiten even internetten. Ook hadden we gezellig gepraat met mensen die voorbij liepen.


Zaterdag 17 mei
We moesten het huis schoonmaken. Naomi ging een aantal studenten uitzwaaien, die terug gingen naar hun eigen woonplaats. Even later kwam ze terug met 1 jongen. Hij kwam voor mij zei Naomi. Ik had die jongen 1 of 2 keer eerder gezien. De jongen was super zenuwachtig, zijn lip was helemaal aan het trillen. Hij zei dat die me vanaf het begin al leuk vond en vaker lang had willen komen maar vaak te moe was van werken. Hij wilde mijn nummer hebben en mijn Facebook naam. Ook wilde hij dat ik bij hem op bezoek kwam in Bamenda. Hij ging weg en Naomi zij dat hij eigenlijk helemaal niet durfde te komen. Hij wilde eigenlijk dat Naomi mijn nummer gewoon gaf, maar Naomi vond dat hij het zelf moest vragen.
Daarna kon ik gewoon weer rustig verder met schoonmaken. Naomi en Jacoline hadden in de afgelopen dagen een kip geslacht. Dit gingen we in de avond eten met patatjes. Dus we konden weer aardappels schillen.

Zondag 18 mei
Weer een leuk uitstapje stond er gepland! We gingen paardrijden in Mbingo. We zouden 3 uur op een paard zitten. Ik heb nog nooit eerder paard gereden, dus vond het best wel spannend. Ik kreeg ook een hoog paard, dus ik kom er ook weer met moeite op.
Aan het begin vond ik het best wel eng om op een paard te zitten. Ze moesten op losse steentjes lopen, dus soms voelde je het paard een beetje glippen. Er liep een jongetje voor met een touw om het paard beet te houden. Het was een jongetje van 12 jaar. Aan het begin waren we gewoon aan het stappen. Het was super mooi, we liepen door de bergen, het uitzicht was erg mooi. Na een tijdje gingen we draven en in galop, dat vond ik wel eng, want je glipte heel de tijd uit de beugels met je voet.
Dat jongetje wat voorop zat, was ondertussen achterop gaan zitten, omdat we door water moesten en om te draven en in galop te gaan. Het was een fantastische rit! Het lijkt me wel leuk om vaker te paardrijden, maar toch is het een beetje eng.
We moesten even wachten op de taxi, en toen viel Emily flauw. We hadden 3 uur lang niets gedronken en gegeten dus we denken dat ze daardoor flauwviel. Even schrikken maar het ging gelukkig goed.

Maandag 19 mei
Vandaag was er geen stage. De school is vrij, omdat het een feestdag is. We moesten naar school om te oefenen met marcheren. Morgen is het 20 mei en dat is het een nationale feestdag en dan gaat iedereen marcheren. Toen we op school aankwamen was er niemand. Even later kwam de directeur eraan, en hij zei dat ze al klaar waren met marcheren. Na een kort praatje gingen we maar weer terug naar huis.
We wilden in de middag naar het ziekenhuis en dovenschool in Mbingo. Emily voelde zich niet lekker dus die ging niet mee. Ik ging ook niet mee, omdat ik vanaf zaterdag al last heb van mijn verstandskies en ik voel me daar niet goed door. Emily en ik hebben lekker rustig aan gedaan.

  • 19 Mei 2014 - 23:27

    Kees Oversier:

    Prachtige foto die met de gezichten in de bellen. Wat leuk die tocht op de paarden. Doet me denken aan zoiets toen ik klein was in Trettes, Indonesie.

  • 21 Mei 2014 - 08:08

    José De Krijger:

    Hoi Anouk,

    Fijn dat je weer veel ervaren hebt! Paardrijden hoort ook tot de nieuwe mogelijkheden van vrijetijdsbesteding. Leuk En wat een prachtige foto van het bellenblazen! Wat een zeepsopje voor pret kan bezorgen! Ik heb weer genoten van je belevenissen! Ik ga aan het werk,

    Groet, José

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Kameroen, Njinikom

Mijn eerste reis

De Stem van Dordt 15-jan 2014
Dordtse studenten gaan de lokale bevolking in Bamenda helpen in onder meer ziekenhuizen en scholen.
DORDRECHT - Acht studenten van het Da Vinci College in Dordrecht gaan eind maart naar Bamenda in Kameroen om daar stage te lopen.
Ze gaan onder meer in ziekenhuizen en op scholen de lokale bevolking helpen. Dordrecht heeft een stedenband met Bamenda.
Vrijdag 28 maart is het zover. Dan gaat een groep studenten naar Bamenda, vertelt André Schoonhoven, coördinator International Office van het Da Vinci College.
“Een drietal volgt de opleiding Verpleegkunde, drie studenten volgen de opleiding tot Onderwijsassistent en daarnaast nog twee studenten, Pedagogisch en één Maatschappelijke Zorg. Allemaal zorg- en welzijn dus.
Zij gaan meehelpen in een ziekenhuis, bij een weeshuis en een school, bijvoorbeeld.
Het is gewoon een stage, net als in Nederland, maar dan in een andere omgeving. Waardoor je kansen krijgt die je anders niet zou krijgen. Het zijn uitdagende omstandigheden; de kans om te leren is heel groot.”
De studenten blijven tien tot twaalf weken in Kameroen. “Het zal een hele schok zijn om in zo’n andere cultuur terecht te komen, maar de studenten worden goed begeleid en hun veiligheid staat voorop.
Er gaat ook een docent techniek mee, die gaat kijken wat de mogelijkheden daar zijn op het gebied van Bouw en Techniek. Want we merken dat daar vraag naar is vanuit de mensen in Bamenda.
Het moet een duurzaam project worden. We gaan er van uit dat dit de eerste stap is in een meerjarige samenwerking”, aldus André Schoonhoven.

Recente Reisverslagen:

04 Juni 2014

Tranendal in de bergen bij Njinikom

01 Juni 2014

RTV Dordrecht deel 2

19 Mei 2014

Met de jeep en te paard de binnenlanden in

15 Mei 2014

Uitzending RTV Dordrecht

14 Mei 2014

Proeven
Anouk

Actief sinds 26 Jan. 2014
Verslag gelezen: 418
Totaal aantal bezoekers 23199

Voorgaande reizen:

28 Maart 2014 - 07 Juni 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: